خوش بین ها کمتر دچار حملات قلبی می شوند
- ترجمه:
مرجان یشایایی
دانشمندان عقیده دارند، احتمال ابتلای افراد خوش بین به مشکلات قلبی و مرگ های زودرس کمتر است. آنها با بررسی ۱۵ مطالعه موجود درباره ارتباط بین خوش بینی و بیماری های قلبی ـ عروقی و خطرات کلی مرگ به این نتیجه رسیده اند که خوش بینی و سلامت جسمی ارتباط غیرقابل توضیحی وجود دارد. در مطالعه ای که بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۷میلادی با شرکت ۲۳۰ هزار نفر در سنین ۱۹ تا ۹۳ سال انجام شد، دانشمندان با برآورد سطح بدبینی و خوش بینی و ارتباط آن با اطلاعات سلامت این افراد و در صورت امکان دلیل مرگ به بررسی ارتباط خوش بینی با برخی عوامل سلامت جسمی مانند میزان حملات قلبی پرداختند. ۸ مطالعه در آمریکا، ۵ مطالعه در اروپا و یک مطالعه در استرالیا انجام گرفت. نتیجه نهایی این مطالعات نشان داد افرادی که نیمه پر لیوان را می بینند احتمالا کمتر به مشکلات قلبی – عروقی مانند حملات قلبی یا سکته های مغزی دچار می شوند. پیش از آن ارتباط بین هیجانات منفی، فشار روانی، افسردگی و اضطراب و عواملی مانند تنهایی با سلامت بد مشخص شده بود و به باور محققان، از همین نتیجه گیری می توان ارتباط بین خوش بینی و سلامت خوب را نیز توضیح داد.
در سال ۱۹۸۸ میلادی، مطالعه ای در مرکز درمانی ساینا نشان داد حتی فقط صحبت کردن درباره فشارهای فردی می تواند باعث افزایش عملکرد غیرطبیعی قلب در بیماران مبتلا به بیماری‌های پیشرفته قلبی شود. سال ها تمرکز دانشمندان بر این بود که چگونه عوامل منفی روانی مانند افسردگی، تنهایی و فشار روانی مزمن بر سلامت جسمی فرد اثر می گذارد. در سال های گذشته محققان توجه خود را به این موضوع متمرکز کرده اند که نقش عوامل مثبت روانی در سلامت جسمانی افراد چیست. به نظر دکتر روزانسکی، سرپرست تحقیقات، هر روز شواهد بیشتری دیده می‌شوند که مثبت بودن می تواند خطر سایر بیماری های مزمن حتی احتمالا زوال عقل را کاهش دهد. بنابراین از این ویژگی می توان به عنوان ابزاری در طب پیشگیری استفاده کرد. محققان معتقدند، خوش بین ها احتمالا بیش از سایرین عادات سلامت دارند و از آنجا كه خوش بینی آسیب های زیستی را مهار می کند، از فواید مستقیم زیستی این خصلت هم بهره مند می شوند. روزانسکی در پاسخ نیوزویک درباره این که آيا افراد با خوش بینی به دنیا می آیند یا ما می توانیم آن را یاد بگیریم یا بهبود ببخشیم، می گوید: « حدود ۲۵ درصد از این خصلت ژنتیکی است اما می تواند تحت‌تأثیر عوامل تربیتی، تاثیرات اجتماعی یا باورهای ذهنی و الگوبرداری های رفتاری هم قرار بگیرد. تمرین تقویت تولید افکار مثبت، شروع خوش بینی با توجه به آن چه می تواند خوب باشد، همراه ابزارهایی از رفتار درمانی شناختی که درمان معمول روان شناسی برای اضطراب و افسردگی است، خوش بینی را افزایش می دهد.»
چند ماه قبل، بررسی نتایج مطالعه ای جداگانه که ۵ دهه طول کشیده بود، نشان داد احتمال این که افراد خوش بین تا ۸۵ سالگی یا بیشتر از آن عمر کنند، ۱۱ تا ۱۵ درصد بیشتر است که به آن «طول عمر استثنایی» می گویند. محققان عقیده دارند، حتی وقتی عوامل کاهنده عمر مانند وضعیت اقتصادی و اجتماعی، شرایط سلامتی، رژيم غذایی یا سیگار کشیدن و نوشیدن الکل در زندگی فرد وجود داشته باشد، باز هم خوش بینی می تواند به افزایش طول عمر کمک کند. نویسندگان مقاله خوش بینی را شامل انتظار برای رخ دادن اتفاقات خوب و باور این که آینده مثبت است، می دانند چرا که ما می توانیم نتایج آن را تحت کنترل خود در بیاوریم. «طول عمر استثنایی» یعنی زندگی بیشتر از ۸۵ سالگی. به نظر محققان، افراد خوش بین اهدافی دارند و در پی رسیدن به آنها هستند. به همین دلیل، خوش بینی می تواند باعث بهتر شدن عادات سلامت افراد شود و به دلیل تلاش برای رسیدن به هدف در برابر انگیزش های ناسالم به نوعی مصونيت پیدا می کنند. آنها به هدف خود فکر می کنند، راه های موثرتری برای حل مشکلات خود می یابند و وقتی نمی توانند به هدفشان برسند، سازگارى بهتری با ناکامی پیدا می کنند. این افراد کمتر واکنش‌های هیجانی شدید از خود بروز می دهند و در شرایط فشارهای روانی سریع تر از آن عبور می کنند. آنها مشکلات را بیشتر به شکل چالش نگاه می کنند تا یک دشواری و از پاسخ های آنی برای رسیدن به اهداف بلند مدت می پرهیزند. خبر خوب این است که خوش بینی را مانند یک عضله می توان با تمرین تقویت کرد. مراقبه، نوشتن تمرین و رفتار شناخت درمانی را می توان تمرین هایی برای تقویت عضله خوش بینی دانست.
دکتر «لی» که سرپرست این تحقیق بوده، به نیوزویک می گوید: «کار تیم دکتر روزانسکی درباره ارتباط خوش بینی و سلامت بهتر مهم است اما باید توجه داشت اغلب شرکت کنندگان در این تحقیق سفیدپوستان آمریکایی و اروپایی هستند. همین موضوع باید دیگران را تشویق کند که ارتباط این دو را در جمعیت های دیگر هم بررسی کنند. جالب است بدانیم ساختار خوش بینی یا بدبینی که در تحقیق دکتر روزانسکی و تیم او آمده در فرهنگ های دیگر تا چه حد عمومیت دارد.» ایراد کلی که تا به حال به این تحقیقات وارد کرده اند، جمعیت مورد بررسی بوده که اغلب سفید پوستان با وضعيت اقتصادی – اجتماعی بهتر از متوسط کشورهای پیشرفته بوده اند بنابراین معلوم نیست تا چه حد بتوان این نتایج را جهانشمول شمرد و به جمعیت های دیگر در نقاط دیگر جهان تعمیم داد. اغلب مطالعات امروزی درباره طول عمر به عوامل زیستی توجه می کنند اما محققان دنبال پژوهش های بیشتر درباره نقش وضعیت روانی فرد در سلامت جسمانی هستند.
منبع:Newsweek
