شیر مادر نه تنها تغذیه کننده جسم بلکه منبع تغذیه روان کودک نیز به شمار میرود، زیرا کودک تمام عواطف و احساسات خودش را در آغوش گرم مادر خود می جوید و تنها در آغوش پر مهر مادر، نوازشی دلنشین و آرامبخش را حس می کند. بنابراین زمانی که مادر، اقدام به از شیر گرفتن فرزندش می کند، کودک مضطرب شده و نمیخواهد مأمن و پایگاه امن روانی خود یعنی سینه مادر را ترک کند. در این زمینه توجه به نکات زیر می تواند کارساز باشد.
زمان مناسبی را انتخاب کنید. در 6 ماه اول تولد کودک باید منحصراٌ شیر مادر بخورد و پس از شروع تغذیه کمکی تا یک سالگی شیرمادر باید ادامه پیداکند. پس از آن بر اساس شرایط مادر و کودک می توان در مورد لزوم تداوم شیردهی تصمیم گرفت. مادرانی که باید به سرکار برگردند باید در زمینه تغذیه با شیشه در ساعاتی که حضور ندارند، تصمیم گیری کنند. شما باید حداقل یک ماه را برای از شیر گرفتن اختصاص دهید.
زمانی را انتخاب کنید که بدون استرس باشد. جابجایی خانه، تغییرشغل و روزهایی که کودک دندان در می آورد زمان مناسبی نیست. اگر کودک شما خوب غذا نمی خورد، زمان برای از شیرگرفتن مناسب نیست. اگر کودک نوپای شما موقع شیرخوردن بی حوصله است و سرو صدا می کند و یا براحتی می توان حواسش را پرت کرد؛ احتمالاٌ نشان می دهد که آماده از شیر گرفتن است.
تلخ کردن سینه یازدن چسب و ترساندن کودک ممکن است بتواند کودک را از شیرخوردن زده کند، اما به اولین تجربه زندگی اش آسیب می زند و نباید انجام شود. دور کردن مادر از کودک نیزنمی تواند راهکاری مناسب باشد. باید در نظر داشت که کودک نیز باید آمادگی همکاری را داشته باشد. ایجاد یک روتین جدید به شما وکودکتان کمک کننده است.
با حذف هفتگی یک وعده از شیردهی ( معمولاٌ وعده ای که شما از آن خسته اید یا کودکتان به آن علاقه کمتری نشان می دهد) شروع کنید تا وقتی کودک فقط شیشه بخورد یا با فنجان و غذای جامد تغذیه شود.
باید در این دوره محبت کردن به او را فراموش نکنید. گذاشتن زمان های اختصاصی برای کودک که در آن فعالیت هایی انجام می شود که او به آنها هیجان نشان می دهد. در آغو ش گرفتن کودک و خواندن آواز ، دویدن دنبال او در زمین بازی و ماساژ دادن پشت او از جمله فعالیت های جالب است.
یک روش از شیر گرفتن ” نه پیشنهاد ، نه امتناع” است که در آن شیردهی تنها بر اساس نیاز کودک انجام می شود.
گاهی کودک از گرفتن شیشه از دست شما امتناع می کند، اما وقتی شما در اطاق دیگری هستید شیشه را از دست کس دیگری می پذیرد.روش روتین خود را تغییر دهید، اگر قبلاٌ در اطاق خواب به او شیر می داده اید، حالا اورا برای شیردهی به اطاق نشیمن ببرید. برای این که شیشه را بگیرد، چند قطره شیر در دهانش بچکانید و سپس شیشه را در دهان بگذارید.
اگر کودک شما بیش از یک سال دارد، موقع شیر دادن لباس پیچیده ای مثل لباس زیپ دار و یا دگمه دار بپوشید تا شیر دادن را دشوارترکند. زمان شیردهی را محدود کنید، مثلاٌ بجای 10 دقیقه، 5 دقیقه شیر بدهید. تا می توانید شیر دادن را به عقب بیاندازید و او را با فعالیتی دیگر مشغول کنید.آخرین وعده ای که باید قطع شود، شیر موقع خواب است.
از دلایل دیگری که از شیرگرفتن تدریجی را تایید می کند، پیشگیری از احتقان سینه هاست. بدن شما باید فرصت داشته باشد تا تولید شیر را کاهش دهد و قطع ناگهانی شیردهی موجب درد و تورم سینه ها می شود. در این موارد از کیسه آب سرد و مسکن استفاده کنید و شیر را با کمک پمپ خارج کنید. شما می توانید شیر تخلیه شده را با غذای کمکی کودک مخلوط کنید.
در این دوره شما نیز باید با احساسات منفی خود کنار بیایید. برخی مادران در این دوره احساس طردشدگی دارند، احساس بزرگ شدن و استقلال کودک می تواند دردناک و ناراحت کننده باشد. در این موارد به استقلال خود فکر کنید و با مادران دیگری که در این دوران هستند در مورد احساسات خود صحبت کنید. از مقایسه میزان موفقیت خود با سایر مادران در این زمینه بپرهیزید.
اگر با هر روشی موفق نیستید، احتمالاٌ کودک شما هنوز آماده نیست.اگر به تازگی به سرکاربرگشته اید، کودکتان هنوز با تغییر نبودن شما سازگاری پیدا نکرده است، پس از شیر گرفتن را متوقف کنید. اگر کودکتان یک مرحله جدید تکاملی را می گذارند یا بیمار است، زمان مناسبی برای از شیر گرفتن نیست.
کلام آخر این که از شیر گرفتن کودک، یکی از بحرانهایی است که کودکان تا قبل از 3 سالگی آن را تجربه میکنند. بهترین توصیه به والدین به ویژه مادران این است که صبور باشند و با ملایمت و روی گشاده با آنان رفتار کنید و بگذارید کودک بیش از پیش، گرمای آغوش شما را حس کند.
