اختلال دوقطبی(بیماری مانیک-دپرسیو) در نوجوانان

 

اختلال دوقطبی(بیماری مانیک-دپرسیو) در نوجوانان

نوجوانان دچار اختلال دوقطبی ممکن است تلفیقی از خلق بالا (مانیک)و پایین (افسردگی) را داشته باشند. خلق بالا ممکن است جای خود را به خلق پایین دهد و برخی بیماران به طور همزمان هر دو خلق را تجربه می کنند.

اختلال دوقطبی معمولاً در بزرگسالی شروع می شود، اگر چه با شیوع کمتر، در نوجوانان حتی به ندرت در خردسالان هم دیده می شود. این بیماری می تواند هر کسی را مبتلا کند. اگر یکی یا هر دو والد دچار اختلال دو قطبی باشند، شانس ابتلا بالاتر است. سابقه خانوادگی سوء مصرف مواد یا الکل نیز با بروز اختلال دو قطبی در نوجوانان مرتبط است.

اختلال دوقطبی ممکن است با هر یک از علائم مربوط به مانیا یا افسردگی شروع شود. علائم مانیا شامل زیر هستند:

  • تغییرات شدید در خلق در مقایسه با سایر همسالان و اطرافیان؛ خوشحالی غیرمعمول و احمقانه، یا تحریک پذیری شدید، عصبانیت، بی قراری یا پرخاشگری
  • افزایش غیرواقع بینانه اعتماد به نفس، مثلأ نوجوانی که خود را بسیار قدرتمند یا شبیه به یک قهرمان افسانه ای یا قدر ت های ویژه می داند
  • افزایش شدید انرژی و عدم توانایی در به خواب رفتن یا کاهش خواب برای روزهای طولانی بدون احساس خستگی
  • زیاد صحبت کردن؛ نوجوان خیلی زیاد و تند حرف می زند، موضوع حرف های خود را به سرعت عوض می کند و نمی توان او را متوقف کرد.
  • حواس پرتی: توجه نوجوان به طور مداوم از چیزی به چیز دیگر پرت می شود.
  • رفتار پرخطر مکرر: مثل نوشیدن الکل و مصرف مواد، رانندگی بی مهابا یا بی قیدی جنسی
  • علائم افسردگی شامل این موارد هستند:
  • تحریک پذیری، خلق پایین، غمگینی پایدار، یا گریۀ مکرر
  • افکار مربوط به مرگ یا خودکشی
  • لذت نبردن از فعالیت های دلخواه
  • شکایات مکرر از ناراحتی های جسمی مثل سردرد یا شکم درد
  • سطح پایین انرژی، خستگی، کاهش تمرکز، شکایت از کسل بودن
  • تغییرات مشخص در غذاخوردن و خوابیدن مثل پرخوابی و یا زیادخوردن برخی از این علائم، مشابه نشانه های سایر مشکلات نوجوانان است،مثل سوءمصرف مواد، ارتکاب جرم، اختلال نقص توجه بیش فعالی یا حتی اسکیزوفرنی، تشخیص بر اساس مشاهده دقیق برای یک دوره زمانی طولانی صورت می گیرد. ارزیابی کامل توسط روان پزشک کودک و نوجوان می تواند به تشخیص مشکلات و شروع درمان های اختصاصی کمک کند.

نوجوان دچار اختلال دوقطبی را می توان به طور مؤثری درمان کرد. درمان اختلال دوقطبی شامل آموزش بیمار و خانوادۀ او درباره بیماری، تجویز داروهای تثبیت کنندۀ خلق مثل لیتیوم و اسیدوالیروئیک و روان درمانی است. داروهای تثبیت کنندۀ خلق اغلب تعداد و شدت حمله های مانیا را کاهش می دهند و می توانند به پیشگیری از بروز افسردگی کمک کنند. روان درمانی به نوجوانان کمک می کند خود را درک کنند و با استرس ها سازگار شوند، اعتماد  به نفس خویش را دوباره به دست آورند و روابط خود را اصلاح کنند.

 

 

 

 

Facebook
Twitter
LinkedIn

حتما این مطالب را بخوانید

پیمایش به بالا