- اختلال هراس یک اختلال شایع و قابل درمان است. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال هراس، دوره های مکرر و غیرمنتظره ای از ترس یا ناراحتی شدید دارند که با علائمی مثل تند بودن ضربان قلب یا احساس تنگی نفس همراه است. این دوره ها حملات هراسی نامیده می شوند و دقایق تا ساعاتی طول می کشند. حملات هراسی اغلب بدون هشدار بروز می کنند. نشانه های یک حمله هراسی عبارتند از:
- ترس شدید(احساس اینکه حادثه وحشتناکی اتفاق می افتد)
- تند شدن ضربان یا سخت تپیدن قلب
- گیجی یا منگی
- احساس تنگی نفس
- لرزیدن
- حس غیر واقعی بودن
- ترس از مردن، از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
بیش از 3 میلیون امریکایی، در طول زندگی شان دچار اختلال می شوند. اختلال هراس اغلب در نوجوانی شروع می شود؛ اگر چه ممکن است در دوران کودکی نیز آغاز شود و گاه نیز سابقۀ خانوادگی در آن نقش دارد.
اختلال هراس و عوارض آن در صورت عدم تشخیص و درمان می تواند مخرب باشد. حملات هراس می تواند با روابط فردی، فعالیت مدرسه و تکامل طبیعی کودک یا نوجوان تداخل کند. کودکان و نوجوانان دچار اختلال هراس ممکن است اکثر اوقات حتی وقتی دچار حملات هراس نیستند، نگران باشند. بعضی از آنها از موقعیت هایی که می ترسند در آن یک حمله هراس روی دهد یا از موقعیت هایی که احتمال کمک به آنها در آن ضعیف است پرهیز می کنند. مثلاً کودک ممکن است برای رفتن به مدرسه یا جدا شدن از واالدینش اکراه داشته باشد . در موارد شدید، کودک یا نوجوان ممکن است از ترک خانه بترسد. این الگوی پرهیز از مکان ها یا موقعیت های خاص،«گذر هراسی»(agoraphobia) نامیده می شود. بعضی از کودکان و نوجوانان دچار اختلال هراسی می توانند افسردگی شدید پیدا کنند و ممکن است در معرض خطر بروز رفتار خودکشی باشند. بعضی از نوجوانان دچار اختلال هراس در تلاش برای کاهش اضطراب، به الکل یا مواد روی می آورند.
تشخیص اختلال هراس در کودکان می تواند مشکل باشد. این امر می تواند با مراجعات مکرر به پزشک و آزمایش های طبی متعدد منجر شود که گران و احتمالاً دردآور هستند. زمانی که اختلال هراس به طور مناسب ارزیابی و تشخیص داده شود، معمولاً به خوبی به درمان پاسخ می دهد. کودکان و نوجوانان با علائم حملات هراس باید ابتدا توسط پزشک خانواده یا متخصص اطفال ارزیابی شوند. در صورتی که بیماری یا حالت جسمی دیگری به عنوان علت علائم پیدا نشود، باید ارزیابی جامعی توسط روان پزشک کودک و نوجوان انجام گیرد.
این اختلال، درمان های متعدد مؤثری دارد. داروهای اختصاصی ممکن است حملات هراس را متوقف کنند . روان درمانی نیز ممکن است به کودک و خانواده کمک کند تا راه های کاهش استرس یا تعارض هایی را که می توانند سبب حملۀ هراس شوند، بیاموزند. با تکنیک های آموخته شده در «درمان شناختی رفتاری»، کودک ممکن است راه های جدیدی را برای کنترل اضطراب یا حملات هراس یاد بگیرد. بسیاری از کودکان و نوجوانان دچار اختلال هراس به ترکیبی از دارو و روان درمانی به خوبی پاسخ می دهند. حملات هراس معمولاً با درمان متوقف می شوند. درمان اولیه می تواند از عوارض اختلال هراس مثل گذر هراسی، افسردگی یا سوء مصرف مواد پیشگیری کند.
